De top van grote corporates denken oud.
“ING gaat reorganiseren”. Wat is hier nieuw aan? Dit doet ING (en met haar vele corporates) al jaren. Steeds weer aankondigingen van grote reorganisaties; de ene reorganisatie na de andere in vaak dezelfde omgeving. Met als effect dat honderden en soms duizenden personeelsleden maanden tot jaren met één ding bezig zijn en dat is de onzekerheid. Arbeidsproductiviteit daalt dramatisch. Het raakt me steeds weer; heb jij dat ook? Ik ken mensen bij dit soort grote bedrijven persoonlijk en weet wat die onzekerheid voor effecten sorteert op de werkvloer en ook in de gewone leefomgeving van mensen.
Panta Rhei: alles beweegt. Alles verandert. Klant- en productomgevingen veranderen; IT verbetert en heeft effecten op benodigde personeelsbestanden. Het is niet anders. De natuurwet dat alles verandert en zal blijven veranderen geldt ook voor bedrijven. En dat leidt ook tot een reductie van arbeidsplaatsen, onvermijdelijk. Maar hoe kan het toch dat grote bedrijven met die gigantische IQ kracht (er werken echt superslimme mensen) niet de emotionele intelligentie op kunnen brengen om het anders te doen. Het werkelijk organisch reorganiseren lijken de grote corporates niet in de vingers te krijgen. En ondernemingsraden hebben onvoldoende power om dit te keren.
Want het kan -echt- anders. ; met goede zorgvuldige beoordelingssystemen; met strategische meerjaren personeelsplanning systemen en noem het maar op. En met aandacht van managers voor mensen kom je een heel eind (OK: ING geeft als ik de pers mag geloven momenteel even de voorkeur aan inhoud gedreven managers en dat is een nadeel in dit verband).
Stapsgewijs kun je dezelfde effecten sorteren op het gebied van personeel afbouw of ombouw zonder het gedoe van reorganisaties. De budgetten die nu voor de vertrekregelingen beschikbaar zijn kun je handhaven zodanig dat je mensen kunt helpen bij het vinden van een passend en goed alternatief in of buiten de organisatie. Op een organische wijze. En met veel meer loyaliteit van de mensen die vertrekken en van de klanten.
En waarom, waarom dan toch? Ik denk dat het te maken heeft met het waardensysteem van de top van dit soort bedrijven. Frederic Laloux werkt dit mooi uit in zijn boek reinventing organizations waarin hij het evolutionaire kleuren denken van Beck en Cowan (Spiral Dynamics) erg goed uitlegt. De ING’s onder ons zijn letterlijk en figuurlijk nog veel te oranje volgens dit denken. Te veel gericht op strategisch slim zijn: De ene diepzeemijn is nog niet ontploft of de andere is al weer overboord gezet).
De corporates op deze wereld zouden zichzelf en al die personeelsleden die er werken een dienst doen door zich te gaan omvormen tot de cyane organisatie die Laloux uitwerkt in zijn prachtige boek. Wie gaat ze daar bij helpen? Ik heb vrees dat dat niet echt makkelijk is. Als de CEO en het bestuur het niet ziet of snapt, dan houdt het op…
